Kościół

Historia kościoła

W 1209 roku Franciszek wraz z dwunastoma braćmi otrzymuje ustne zatwierdzenie reguły od papieża Innocentego III. Tę właśnie datę przyjmuje się w początek Zakonu Braci Mniejszych "Fratres Minores", sam Franciszek chciał, aby nazywano ich w ten sposób na znak solidarności z tzw. "minores", czyli tymi, którzy stali najniżej w ówczesnej hierarchii społecznej. Z czasem braci zaczęto nazywać minorytami lub franciszkanami od imienia ich założyciela.

Na Śląsk bracia przybyli około 1236 roku. Założyli klasztor we Wrocławiu. W XIII wieku powstało na Śląsku około 20 konwentów franciszkańskich.

W 1264 roku Piotr Basztyn prowincjał czeskopolski, przyjął na kapitule w Hradcu w Czechach dom zakonny w Głogówku. Książe opolski Władysław I z rodu Piastów darował miastu plac pod budowę kościoła i klasztoru. Pierwsi zakonnicy utrzymywali się zjałmużny. Wśród mieszczan zdobyli uznanie jako kaznodzieje i spowiednicy. Rozwinęli działalność duszpasterską również w okolicznych miejscowościach. Prowadzili ją w językach polskim, niemieckim i morawskim. Klasztor w Głogówku wyróżniał się w prowincji czeskopolskiej. 11 października 1285 roku odbył w Głogówku kapitułę prowincjał Czesław, a 4 października 1355 roku prowincjał Mikołaj.

W sporze biskupa wrocławskiego Tomasza II z księciem Henrykiem IV Probusem franciszkanie w Głogówku opowiedzieli się po stronie biskupa. Zastosowali się do jego zarządzeń i nie odprawiali nabożeństw, gdy ekskomunikowany książę przebywa w tym mieście. W piśmie do Stolicy Apostolslciej z dnia 16 stycznia 1287 roku Tomasz II pochwalił minorytów z Opola, Głogówka i Głogowa za okazane biskupowi posłuszeństwo. Po stronie wyklętego księcia Henryka IV stanęło jednak w diecezji wrocławskiej 8 klasztorów franciszkańskich. Odłączyły się one od prowincji czeskopolskiej i przeszły do prowincji saskiej.

W grupie pierwszych franciszkanów byli bracia pochodzenia zarówno czeskiego, polskiego jak i niemieckiego. Co ciekawe, wywodzili się oni ze środowiska mieszczańskiego. Zakonnicy potrafili zjednywać sobie sympatię ludności, czego wyrazem są zapisy i fundacje. Wielu wiernych pragnęło po śmierci być pochowanymi w kościele franciszkańskim. Losy klasztoru były burzliwe. Trzykrotnie budynki kościoła i klasztoru były zburzone. W okresie najazdów husytów w 1428 roku obrabowano franciszkanów, a budynki spalono. Książę Bolesław V rozesłał zakonników do Bytomia, potem do Koźla. W 1480 roku franciszkanie wracają do Głogówka. Rozpoczęła się odbudowa kościoła i klasztoru. W okresie reformacji wielu zakonników przeszło na protestantyzm, opuszczając klasztor. W 1565 roku klasztor został sprzedany rodzinie Szweinoch. Około 29 lipca 1570 roku zakonnicy po raz drugi opuścili nasze miasto. Przez 50 lat kościół służył gminie ewangelickiej. W 1620 roku hrabia Jerzy III Oppersorff zwany Wielkim, odkupił za 7000 talarów od Szweinochów majątek klasztorny i w 1628 pierwsi zakonnicy franciszkańscy powrócili do Głogówka. Wiosną 1629 roku rozpoczęła się odbudowa i rozbudowa kościoła i klasztoru. Ukończono budowę słynnej kaplicy Loreto, której poświęcenie nastąpiło 7 grudnia 1630 roku. W marcu 1633 roku pożar miasta przerwał rozbudowę kompleksu kościelnego. Dopiero w 1636 roku hrabia Jerzy III Opperdorff sfinansował dalszą rozbudowę świątyni i klasztoru. Zbudowano wówczas wieżę z dzwonem, poszerzono kościół o nawy boczne. W klasztorze powstały refektarz, kuchnia, spiżarnie, cele, pokoje dla chorych i sala wykładowa.

Rok 1643 to czas najazdu wojsk szwedzkich. Kościół i klasztor zostały okradzione. Książę jeszcze raz podjął ich odbudowę i otoczył opieką 12 zakonników. W latach 1665 i 1765 wielkie pożary miasta nawiedziły też zespół klasztorny. Koszty ponownej odbudowy i modernizacji wystroju kościoła wyniosły aż 60000 talarów. Początek XIX wieku to okres wielkiej sekularyzacji.
Po 30 października 1810 roku państwo pruskie rozwiązało klasztory. Głogówecki klasztor został skasowany w 1811 roku cały majątek i pomieszczenia wzięło na własność państwo. Zakonnicy musieli opuścić miasto. Bibliotekę klasztorną przekazano Uniwersytetowi we Wrocławiu. W latach 1818-1872 w pomieszczeniach klasztornych mieściło się seminarium nauczycielskie.
Po 135 latach, w 1945 roku franciszkanie powrócili do Głogówka. Zamieszkali w klasztorze, przejęli też administrację parafii.
W 1963 roku zostaje tu ponownie erygowany klasztor. Od 1996 roku klasztor jest siedzibą prenowicjatu.

Powrót do strony głównej

Strona główna | O nas | Historia | Grupy | Liturgia | Przewodnik | Multimedia | Projekty | Kontakt
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2012 Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej - Kościół i Klasztor Franciszkanów (OFMConv) w Głogówku      Projekt i wykonanie: skiba bartłomiej

wersja archiwalna strony